Zbiory muzealne

Wielkokalibrowy karabin maszynowy DSzK z dwustronnym ładowaniem taśmowym na podstawie M-38.

Przeznaczony do zwalczania celów powietrznych, morskich i lądowych pociskami przeciwpancernymi typu B-30, oraz pociskami zapalającymi B-32, BZT i ZP. (pozbawiony luf)

Podwójnie sprzężone działko przeciwlotnicze kaliber 25 mm/79 (110-PM) na podstawie typu 2M-3M. Jest to wariant armaty 72-K opracowany w fabryce im. Kalinina na licencji Boforsa z 1933 roku.

Konstrukcja oparta na zakupionej przez ZSRR w 1935r. armacie Bofors 25 mm wz. 1933. Armatę przeskalowano na mniejszy kaliber gdyż uznano, że będzie odpowiedniejszy do dział automatycznych. Zasilanie z pięcionabojowych łódek. Wyprodukowano jej w latach 1939-45 niemal 20 tyś. sztuk. Na bazie tej armaty zbudowano wersję samobieżną ZSU-37, oraz wersje morskie: 70-K i podwójną W-11-M.

Armata pochodzi ze stanowiska nr 1 baterii Heliodora Laskowskiego. Cztery armaty zamówione w grudniu 1933 roku w szwedzkiej firmie Boffors wz. 30 kalibru 152,4 mm, zamontowano w Helu jesienią 1935 roku i nazwano imieniem szefa służb Artylerii i Uzbrojenia Kierownictwa Marynarki Wojennej kmdr. ppor. Heliodora Laskowskiego.

W czasie 32 dni obrony Helu baterią dowodził kpt. Zbigniew Przybyszewski, powstrzymując celnymi strzałami niemiecką flotę i uniemożliwiając zdobycie Helu od strony wody.

Wszechstronnie wykorzystywane działo, również w wersjach morskich, oraz w wersji dwulufowej. W działo 85mm/52 był uzbrojony także słynny czołg T-34/85.

Od końca lat 40 uzbrojenie małych okrętów patrolowych, trałowców bazowych, ścigaczy okrętów podwodnych, dozorowców, kutrów torpedowych oraz kutrów Wojsk Ochrony Pogranicza. Ostatnie takie wkm wycofano w 1991 r. likwidując ORP TUR. Ten egzemplarz pochodzi z jednego z okrętów bazujących w porcie wojennym Hel. (jedna z luf jest usunięta)