Silnik spalinowy, w którym cykl pracy wykonywany jest w okresie 2 suwów tłoka, tj. w czasie jednego obrotu wału korbowego. W cylindrze odbywa się się jedynie część sprężenia paliwa i rozprężania spalin. Zasysanie mieszanki paliwowej (lub powietrza) i wstępne jej sprężenie odbywa się poza cylindrem, w odrębnej sprężarce lub komorze korbowej silnika. Przy ruchu do ZZ tłok spręża mieszankę (lub powietrze) zawartą w cylindrze. W pobliżu górnego zwrotnego położenia tłoka powstaje iskra pomiędzy elektrodami świecy (w s. wysokoprężnych następuje wtrysk paliwa) i mieszanka spala się. Pod działaniem zwiększonego ciśnienia gazów tłok przesuwa się do ZW i następuje suw rozprężania. Przed ZW, tłok przesuwając się odsłania najpierw szczeliny wylotowe, przez które spaliny wypływają na zewnątrz, a następnie szczeliny wlotowe, przez które wpływa, wstępnie sprężona poza cylindrem, mieszanka (lub powietrze), usuwając zeń resztkę spalin (przepłukiwanie). Przy wtórnym suwie do ZZ tłok zasłania najpierw szczeliny wlotowe, a następnie wylotowe i następuje powtórnie suw sprężania. Istnieją również silniki dwusuwowe, mające zamiast szczelin wylotowych zawory wydechowe, bądź zamiast szczelin wlotowych zawory wlotowe; w obu przypadkach zawory mają odrębny napęd.
Źródło: Słownik encyklopedyczny transportu samochodowego, WkiŁ - Warszawa 1962 r.