Projekt samolotu powstał w dwa lata 1948–1950 roku. Kierownikiem projektu został mgr inż. Tadeusz Sołtyk, który zakładał stworzenie samolotu krótkiego startu i lądowania. Oblot nastąpił dopiero trzy lata później – 16 maja 1951 roku przez pilota Antoniego Szymańskiego. Głównym odbiorcą miało być wojsko.

W podstawowej wersji zakładano dwumiejscowy samolot łącznikowy z zamontowanym karabinem maszynowym do samoobrony. Wersja druga wyposażona miała być w aparat fotograficzny i przystosowanie do lotów nocnych. Trzecia wersja miała być przystosowana do przenoszenia 230 kilogramów bomb. Przewidywano opracowanie również wersji sanitarnej, szkolnej. W celu zmniejszenia gabarytów samolotu stworzono składane skrzydła.

Próby w locie wykazały że samolot posiada doskonałą widoczność z kokpitu załogi. Jednakże przekroczenie pierwotnej masy doprowadziło do osiągnięcia mniejszych osiągów niż planowano w projekcie. Samolot nie trafił do produkcji seryjnej. W 1951 roku prototyp trafił do Instytutu Lotnictwa w Warszawie, gdzie przechodził próby homologacyjne. Wykazywał stateczność przy każdej prędkości, a minimalna wyniosła 55 km/h. Długość dobiegu oszacowano na 65 m. Wadami okazała się mała masa użyteczna i sterowność poprzeczna. 

 Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/LWD_%C5%BBuraw/