82 mm Granat moździerzowy

Nabój do moździerza składa się z pocisku (Skorupy) wraz z materiałem wybucho­wym, zapalnika, ładunku zasadniczego oraz ładunku dodatkowego. Do strzelania używa się granatów odłamkowych oraz dymnych. Korpus (skorupa) granatu wypeł­niona jest ładunkiem kruszącym. W jego przedniej części znajduje płask głowicowy z otworem do wkręcenia zapalnika, w dolnej części otwór denny do wkręcenia brze­chwy. W środkowej części granatu znajduje się zgrubienie środkujące skorupy wraz z czterema pierścieniami, które służą do zmniejszenia przenikania gazów prochowych przy strzale poprzez luzy miedzy granatem a ściankami przewodu lufy.

Brzechwy służą do nadania stateczności pociskowi podczas lotu oraz do umo­cowania ładunków dodatkowych. Brzechwa składa się z trzonu z przyspawanymi do niego sześcioma lub dziesięcioma skrzydełkami. Do wnętrza trzonu wkłada się ładu­nek zasadniczy. Boczny otwór w trzonie brzechwy służy do przejścia gazów procho­wych ładunku zasadniczego i zapalenia ładunków dodatkowych. Działanie odłamko­we granatu zależy od stopnia czułości zapalnika. Przy uderzeniu o przeszkodę za­palnik powoduje wybuch ładunku kruszącego, który rozrywa skorupę na drobne odłamki - średnia ich ilość wynosi około 350.

Zapalnik służy do spowodowania wybuchu granatu przy uderzeniu o prze­szkodę, natomiast ładunek zasadniczy umieszczony w trzonie granatu, służy do wyrzucenia granatu z lufy. Znajduje się on w tekturowej łusce z wybrzuszeniem, przytrzymującym go w trzonie, natomiast w dolnej części posiada metalowe dno ze spłonką. Przy wpuszczaniu granatu do lufy, pod wpływem siły ciężkości opada w dół i uderza spłonką w iglicę, co powoduje płomień, który zapala proch znajdujący się w ładunku zasadniczym. Gazy prochowe przerywają ścianki łuski naprzeciw otworów w trzonie granatu i zapalają umieszczone na nim ładunki dodatkowe. Wytworzone ciśnienie gazów wyrzuca granat z lufy.