Armaty pułkowe wz. 1927/39 były zmodernizowaną, wyposażoną w ogumione koła, wersją sowieckiej armaty wz. 1927. W latach II w.ś. były wykorzystywane w Armii Czerwonej oraz w jednostkach ludowego Wojska Polskiego walczących na froncie wschodnim jako działa piechoty, m.in. do niszczenia lekkich umocnień polowych i stanowisk karabinów maszynowych.

Armata skonstruowana we Francji w firmie Schneider. Była ona przystosowana po rozłożeniu na sześć części do przenoszenia w jukach przez muły. W 1909 r. rozpoczęto produkcję tego działa w Rosji. W sierpniu 1914 r. armia rosyjska dysponowała około 440 armatami górskim wz. 1909.

Armata skonstruowana w Rosji w Zakładach Obuchowskich w latach 1902-03. Była ona przystosowana po rozłożeniu na pięć części do przenoszenia w jukach przez muły. W 1904 r. zamówiono dla armii rosyjskiej 294 działa tego typu. Były one stosowane w walkach w latach I w.ś..

Rosyjska armata polowa wzorowana na francuskiej armacie wzór 1897 systemu Schneidera. Podstawowa armata armii rosyjskiej w pierwszej wojnie światowej. Po 1918 roku broń ta była w użyciu w państwach bałtyckich, Finlandii i Polsce.

Armaty dywizyjne wz. 1942 zostały skonstruowane w ZSRR w końcu 1941 r. i były przeznaczone do niszczenia pojazdów pancernych, środków ogniowych piechoty i lekkich umocnień polowych.

Ulepszona wersja działa skonstruowanego w Zakładach Pudłowskich w Petersburgu i przyjętego do uzbrojenia jako armata polowa wz. 1902. W czerwcu 1917 r. armia rosyjska użytkowała 7621 dział tego typu.

Działo skonstruowane we Francji w firmie Schneider. Wprowadzono je do uzbrojenia armii francuskiej, w artylerii konnej, pod oznaczeniem Canon de 75 Modele 1914. Eksponowana w muzeum armata została wyprodukowana w zakładach firmy Schneider w Creusot w 1915 r.

Więcej artykułów…