76 mm armata dywizyjna ZIS-3

Radziecka 76 mm armata dywizyjna ZIS-3 (dokładny kaliber lufy wyno­si 76,2 mm) to bardzo proste pod względem konstrukcyjnym·<br />i wytrzyma­łe działo, przystosowane do masowej produkcji. Wprowadzono je do uzbrojenia Armii Czerwonej w 1942 roku, w celu uzupełnienia bądź za­stąpienia znacznej ilości używanych już dział tego kalibru, które utraco­no lub uległy uszkodzeniu w początkowym okresie II wojny światowej.

Armatę wycofano z jednostek artyleryjskich byłej Armii Ra­dzieckiej, a pozostające w służbie egzemplarze broni pełnią co najwyżej funkcję działa salutowego. Obecnie armata nie jest używana również przez armie innych krajów europejskich, jednak występuje nadal·<br />w uzbrojeniu wielu państw Trzeciego Świata oraz Chin, spełniając funkcję działa uniwersal­nego.

Armatę wyposażono w: łoże dolne z dwoma ogonami (wykonanymi z rur), dużą tarczę ochronną i długą lufę (zakończoną dwukomorowym hamulcem wylotowym), umożliwiającą wykorzystywanie armaty zarów­no jako działa polowego, jak i przeciwpancernego.

Armata ZIS-3 przez wiele lat była podstawowym sprzętem artyleryjskim armii Układu Warszawskiego, w którym obowiązywał duży stopień standary­zacji amunicji. Podstawowym nabojem używanym do działa jest nabój z pociskiem odłamkowo-burzącym. Oprócz niego stosowano na­boje z pociskiem przeciwpancernym zwykłym oraz kumulacyjnym, z któ­rych najnowszy, stabilizowany brzechwowe, mógł przebić przy strzelaniu ogniem bezpośrednim pancerz grubości 194 mm.

Dane techniczne

Produkcja: ZSRR
Kaliber pocisku: 76 mm
Masa pocisku: 6,2 kg
Długość działa: 6,1 m
Szerokość działa: 1,65 m
Ciężar działa: 1 116 kg
Wysokość działa: 1,6 m
Donośność: 13 290 m
Kąt ostrzału poziomego: 54 stopni
Kąt ostrzału pionowego: od -5 do +37 stopni
Obsługa: 6 żołnierzy
Szybkostrzelność: 8 strz./min.