250 mm ciężki moździeż wz. 1918

Moździerz skonstruowano w Niemczech w 1916 r. jako broń stromotorową o gwintowanej lufie, przeznaczoną do bezpośredniego wsparcia działań oddziałów piechoty. Stosowano w niej naboje składane o zmiennym ładunku miotającym. Na stanowisku ogniowym koła łoża dolnego były demontowane. Po I wojnie światowej, zgodnie z postanowieniami Traktatu Wersalskiego, w uzbrojeniu armii niemieckiej nie mogły już znajdować się moździerze tego typu. Eksponowany egzemplarz wyprodukowano w firmie Rheinmetall w 1918 r.

Dane techniczne

Dane Techniczne
Produkcja: Niemcy
Wytwórca: Rheinmetall
Czas powstania: 1918 rok
Kaliber: 250 mm;
Obsługa: 5 ludzi;
Masa na stanowisku ogniowym: 780 kg;
Masa w położeniu marszowym: 1 075 kg;
Masa granatów: 97-67 kg;
Szybkostrzelność: l strz./3-5 min.;
Donośność: l km;
Donośność minimalna: 290 m;
Nabój: składany, ładunek zmienny;
Lufa: gwintowana;
Lufa długości: 109 cm;
Kąt podniesienia lufy: +45°do+80°;
Trakcja: konna.